İkinci bir örneği olmayan bir ada sahibim; Simto. Bu kimi zaman özellikle telefon görüşmelerinde problem olmuştur bana. Kendimi tanıtabilmek için defalarca adımı tekrarlar, kimi zaman kodlarım. Simto’ya ulaşana kadar da pek çok isim geçer. Simpo, simtu vs. Daha fenası sesimin de inceliği ile pek çok defa soyadım, ilk adım gibi anıldı: Alev hanım, merhaba. Bu geçici bir görüşmeyse genelde bozmam. Ama “hanım değil” diye uyarınca alınan tepkiler de başka. Hatta bence bu yazıyı okuyan beyler, hanımlar ilk fırsatta kendisine bey/bayan diyenleri uyarsın, eğlensin. <Süleyman bey, nasıl yardımcı olabilirim? / Bey değil, hanım..>
Böyle farklı, bir örneği daha olmayan bir ismim olunca, çok defa da anlamı sorulur. Ben de her defasında üşenmez anlatırım. Bu yazıdan sonra ancak üşenip link verebilirim. (: Alışılagelmiş bir isme sahip olmamamın ön nedeni kimliğimin din hanesinde Musevi yazması. Bunun devamı ise biraz enteresan… Devamını oku →