İkinci bir örneği olmayan bir ada sahibim; Simto. Bu kimi zaman özellikle telefon görüşmelerinde problem olmuştur bana. Kendimi tanıtabilmek için defalarca adımı tekrarlar, kimi zaman kodlarım. Simto’ya ulaşana kadar da pek çok isim geçer. Simpo, simtu vs. Daha fenası sesimin de inceliği ile pek çok defa soyadım, ilk adım gibi anıldı: Alev hanım, merhaba. Bu geçici bir görüşmeyse genelde bozmam. Ama “hanım değil” diye uyarınca alınan tepkiler de başka. Hatta bence bu yazıyı okuyan beyler, hanımlar ilk fırsatta kendisine bey/bayan diyenleri uyarsın, eğlensin. <Süleyman bey, nasıl yardımcı olabilirim? / Bey değil, hanım..>

Böyle farklı, bir örneği daha olmayan bir ismim olunca, çok defa da anlamı sorulur. Ben de her defasında üşenmez anlatırım. Bu yazıdan sonra ancak üşenip link verebilirim. (: Alışılagelmiş bir isme sahip olmamamın ön nedeni kimliğimin din hanesinde Musevi yazması. Bunun devamı ise biraz enteresan…

Adımı babaannem koymuş. Gelenektir ya, bir çok erkek evlat gibi adımı dedemden alıyorum. Dedemin adı Simantov‘du. Fakat babaannem bunu biraz kırpmış, kısaltmış; tabir-i caizse kıçından uydurmuş ve Simto yapmış. Bu yüzden Simto’nun bir anlamı yok ve ben size Simantov’un anlamını yazacağım. Fakat burada eklemeden geçemeyeceğim, Google’da simto araması farklı dillerde pek çok sonuç getiriyor ve bu isimde şirket ya da projeler var. Anlamını bulamasam ve bir anlam ifade etmeden bu adı almış olsam da bir yerlerde bir anlama sahip.

Simantov’un anlamını net olarak bir kaç sene önce tanıştığım, İsrail’de yaşayan birinden öğrenebildim. İbranice iki sözcükten oluşuyor adım. Siman ve Tov. Tov’un “iyi” demek olduğunu duymuştum, hatta annem adımın “iyi günler” (günaydın gibi değil, iyi geçen günler olarak) anlamına geldiğini söylerdi dili bilmeden. Öyle değilmiş. Tov, gerçekten de “iyi” demekmiş. Siman ise, “iz” anlamında. Bu bağlamda adımın anlamı dolaylı yoldan da olsa İyi İz. Ben daha havalı bulduğum için Good Sign diye eklemeyi de seviyorum..