Tam olarak ne zaman anımsamıyorum, yaz aylarıydı. Bizim evin bahçesinde çekilmiş birkaç fotoğrafı görünce, FriendFeed’den “senin bahçenin duvarına resim yapalım” diye bir ileti attı Ebru Baranseli. Çok sevindim, ama bahçeye doğa muhalefeti ile yapamayacağımızı anlattım. Annemi de ikna ettikten sonra, odamı renklendirmeye karar verdik.
İşte bu kararın sonucunda, duvarım geçen hafta, şu fotoğraftaki hale büründü. (fotoğrafı Müge Çerman çekti) İlüstrasyonu Yiğit Karagöz benim için çizdi. Hiç izlemedim, karışmadım, ipucu vermedim. Sürpriz olan bu tasarımı tarifle sipariş etsem, daha farklı bir şey olmazdı sanıyorum. Tüm bu süreci canlı tutan bir diğer isimse Özlem Ceylan‘dı. Duvarların incelenmesi, boyanması, stickerın üretimi, uygulanması… Her aşamada onun parmağı vardı. Ve bugün şu feed’de öğrendim ki; hiç haberim yokken Tunç Kılınç da bu harika ekibe katılıp destek olmuş.
Fotoğrafa ancak bugün ulaşabildiğim için, bugün blog konusu edebiliyorum.
Vesile ile arkadaşlarıma yoğun uğraşları, Eskişehir, Antalya, İstanbul arasındaki enfes iletişim için tekrar çok teşekkür ediyorum.
Duvar harika oldu; fakat daha harikası Ebru ile görüşme fırsatım oldu. Sayesinde 2 süper insanı (Özlem ve Yiğit) daha tanımış oldum.
Ayrıca o trafiğe rağmen Ebru’yu bana ulaştırdığı için (kekimi yapmasa da) Devletşah‘a da teşekkür ediyorum.
Seviyorum ben hepinizi.. (:
cok guzel olmus, ellerine saglik hepsinin:)
ben de annene ve kız kardeşine konukseverlikleri ve sana duvarını bizimle paşlaştığın için teşekkür ederim :))
wow çok şeker olmuş… Güle güle bak =)