Bu blog boşuna kurulmadı esasında. Hatta blogdan önce hayaller kuruldu. Kimi zaman izlediğim filmleri, okuduğum kitapları yazacaktım; kimi zaman öğrendiklerimi anlatacak, php, javasript fonksyonları, css trickleri paylaşacaktım. Kimi zaman da “Benden” yazacaktım. Tıpkı 3,5 ay sonra gelen yazı gibi..

Ertelenen şeylere başlamak zor, başlamayanları ise bitirmek imkansız. Fakat bazen başlangıçlar birden çok kez bitip kısır bir döngüye giriyor. İşte benim blogum da hayatımın çok başlangıçlı öğeleri arasında. An geliyor, tüm hevesler yıkılıyor, an geliyor iş yoğunluğu yazmaya engel oluyor. Halihazırda gelmiş anların tek sebebi ise tembelliğim oluyor.

Hani çekirdek çitlemek için “başlandı mı bırakılmıyor”  denir ya; bazen de bırakıldı mı başlanmıyor. İşte bugün ben; geç kalmışlığıma geç kalmışlık eklemekten korkarak bir başlangıç yapıyorum. Umarım bir dahaki bitiş yakın zamanda gerçekleşmez.. Umarım yaşamımı, yaşamınızı daha büyük geç kalmışlıklar kaplamaz. Eğer yapmak ve bitirmek, şekillendirmek, sonsuzlaştırmak istediğiniz işler, aşklar, dostlar, planlar, projeler varsa hemen başlayın. Başlamazsanız asla bitmeyecek..

Gariptir; yazmak en büyük tutkularım arasında iç kulvarda birinciliği kaptırmamak için mücadele ederken, ben yazmaya çekinir oluyorum. Bu tutkuysa hiçbir zaman bana kırılganlık göstermeyip her defasında sözcüklerle oynamam için yeterli toleransı gösteriyor. Hatta ileri gidip, bitireceğim noktayı belirlememe izin vermiyor.

Durmaksızın, bayılana dek yazabileceğimi belirten bu cümle de bu yazının sonu olsun. Konuyu toparlayan sonuç cümleleri yazmak benim işim değil zira..